Een man staat op, drinkt een dubbele espresso
en denkt:  vandaag ga ik goed doen.
Hij wandelt naar buiten, ziet een hond
en wil die aaien, maar het is een bange hond,
en de man wordt in zijn hand gebeten.
Verderop  staat er een plant in kurkdroge aarde.
De man geeft hem snel water en,
terwijl hij verder wandelt, 
verschrompelt de plant, 
omdat het een zeldzame woestijnplant is,
die absoluut geen water verdraagt.
Dan ziet de man een jongetje,
hij wandelt er naartoe,
maar het jongetje rent gillend weg,
pedo, pedo, roepend.
De man is kwaad nu,
drinkt nog een dubbele espresso,
en de volgende hond die hij ziet,
geeft hij gelijk een trap,
maar het is een gestoorde hond
die net een meisje wil  gaan bijten
en zich nu betrapt voelt in zijn gedachten,
en omdat hij alleen de taal van het geweld verstaat,
bijt hij het meisje niet.
Verder loopt de man een plant
in kurkdroge grond voorbij
en de plant is blij, omdat hij
op het punt van bloeien staat
en alleen in de droogte kan bloeien.
Een meisje zit dromerig aan de kant
en de man loopt haar voorbij,
en het meisje is dankbaar 
dat ze met rust wordt gelaten,
want al die volwassenen klagen 
altijd dat ze niet oplet,
maar ze is zo graag in haar droomwereld.
Wat de man niet weet,
is dat hij de hele dag gevolgd wordt
door een wolk jonge lichtwezens,
die les kregen in menskunde,
en de les van de dag was:
Onwetendheid in actie 
geeft onverwachte resultaten…
geniet dus van het onverwachte
en blijf vooral: Doen!