Ik wens je te leven
als een zoetgeurende waterlelie,
zich koesterend in de zon,
die met haar stengel
door het koude water
in de stinkende modder
haar voeding vindt.
Ik wens je te leven,
met de kracht
om de stok te breken,
die je slaat.
Ik wens je te leven
met de kracht
om de liefde,
die er is,
toe te laten.
Ik wens je te leven
met de vreugde
van je eigen
dwaasheid, wijsheid en schoonheid
en dat je die
door niemand laat afnemen.
Ik wens je vooral te leven
op dit moment
vol-ledig,
totaal
en met de zekerheid
dat alle andere momenten
illusies zijn.